Meters
Afkorting/Symbool:
m
Wereldwijd gebruik:
De meter, behorende tot het metrisch systeem, wordt over de hele wereld gebruikt voor het meten van afstand, met als grootste uitzondering de Verenigde Staten, waar men voor de meeste doeleinden het imperiale systeem g
De meter, een lengte-eenheid in het metrische stelsel, wordt wereldwijd veel gebruikt voor verschillende toepassingen. Aangenomen door het Internationale Stelsel van Eenheden (SI), wordt de meter erkend als de standaardeenheid van lengte in de meeste landen. Zijn wijdverbreide gebruik kan worden toegeschreven aan verschillende factoren.
Een van de belangrijkste redenen voor het wereldwijde gebruik van meters is de eenvoud en consistentie van het metrische stelsel. Het metrische stelsel, met zijn basiseenheid van 1 meter, maakt eenvoudige conversie mogelijk tussen verschillende lengte-eenheden, zoals centimeters, kilometers en millimeters. Deze uniformiteit maakt het handig voor wetenschappers, ingenieurs en alledaagse gebruikers om te communiceren en te werken met metingen in verschillende vakgebieden en industrieën.
Bovendien is het gebruik van meters niet beperkt tot wetenschappelijke of technische toepassingen. Het wordt ook veel gebruikt in het dagelijks leven, zoals het meten van afstanden, afmetingen van objecten, of zelfs de lengte van individuen. Deze universaliteit van de meter maakt het een praktische en toegankelijke eenheid van meting voor mensen over de hele wereld.
Definitie:
Sinds 1983 is de meter officieel gedefinieerd als de lengte van het pad die het licht aflegt in een vacuüm omgeving tijdens 1/299, 792,458ste van een seconde.
1m is gelijk aan 1,0936 yard, of 39,370 inch.
De definitie van de meter gebaseerd op de snelheid van het licht maakt nauwkeurige en betrouwbare metingen mogelijk, aangezien de snelheid van het licht een constante is die nauwkeurig kan worden bepaald. Deze definitie zorgt er ook voor dat de meter consistent blijft, ongeacht de locatie of tijd, waardoor het een universele lengte-eenheid is.
Oorsprong:
Een decimaal-gebaseerde maateenheid werd al voorgesteld in de late 17e eeuw, met de naam meter, afgeleid van het Griekse Metron katholikon, wat 'universele maat' betekent
Een vroege definitie van een meter was "de lengte van een slinger met een halve periode van één seconde". In de 18de eeuw werd meer gekozen voor een definitie op basis van "een tien miljoenste van de lengte van de meridiaan van de aarde langs een kwadrant" (zijde de afstand van de evenaar naar de Noordpool), en dit werd de geaccepteerde definitie toen Frankrijk het metrisch stelsel in 1795 heeft ingevoerd
Prototype-balken van één meter - eerste messing, later platina dan een platina/iridium legering - werden vervaardigd zoals normen van de meter. In 1960 werd de meter geherdefinieerd met behulp van de golflengten van de straling, voordat de huidige definitie, in verband met het meten van de snelheid van het licht, werd aangenomen in 1983
Om de lengte van de meter te bepalen, wendde de Franse Academie van Wetenschappen zich tot de aarde zelf. Ze besloten om één tiende miljoenste van de afstand van de Noordpool naar de evenaar als basis voor de meter te gebruiken. Deze afstand werd gemeten langs een meridiaan die door Parijs liep, van Duinkerken naar Barcelona. De taak om deze afstand nauwkeurig te meten viel toe aan twee Franse astronomen, Jean-Baptiste Delambre en Pierre Méchain.
Gedurende verschillende jaren voerden Delambre en Méchain een reeks metingen en berekeningen uit om de lengte van de meridiaanboog te bepalen. Hun werk was niet zonder uitdagingen, aangezien ze te maken hadden met moeilijk terrein, ongunstige weersomstandigheden en onnauwkeurigheden in hun instrumenten. Hun toewijding en doorzettingsvermogen wierpen echter vruchten af, en in 1799 presenteerden ze hun bevindingen aan de Franse regering.
Gebaseerd op hun metingen werd de meter officieel gedefinieerd als een tiende miljoenste van de afstand van de Noordpool tot de evenaar. Deze definitie werd later verfijnd en gestandaardiseerd, wat leidde tot de adoptie van de meter als een internationale lengte-eenheid en gedefinieerd ten opzichte van de snelheid van het licht in een vacuüm.
Veelvoorkomende referenties:
Een volwassen man met gemiddelde lengte is ongeveer 1,75 m groot.
De horden die gebruikt worden in het hordenlopen van de Olympische Spelen zijn 1,067m hoog.
Het hoogste gebouw ter wereld (sinds 2012) , de Burj Khalifa in Dubai, is 828 m hoog.
Het Empire State gebouw in New York City is 381 m hoog.
De standaardbreedte tussen de treinsporen (de afstand tussen de twee sporen) is 1,435 m.
Gebruikscontext:
De meter, behorende tot het metrisch systeem, wordt over de hele wereld gebruikt voor het meten van afstand, met als grootste uitzondering de Verenigde Staten, waar men voor de meeste doeleinden het imperiale systeem g
In het veld van de bouw en techniek worden meters veelvuldig gebruikt voor het meten van afmetingen van gebouwen, wegen en andere structuren. Architecten en ingenieurs vertrouwen op nauwkeurige metermetingen om precieze ontwerpen en constructies te garanderen. Op dezelfde manier zijn meters in het veld van landmeten en cartografie cruciaal voor het bepalen van landgrenzen, het maken van topografische kaarten en het uitvoeren van geodetische metingen.
Meters worden ook veel gebruikt in wetenschappelijk onderzoek en experimenten. In de natuurkunde worden meters bijvoorbeeld gebruikt om golflengtes, afstanden tussen objecten en de grootte van deeltjes te meten. In de scheikunde worden meters gebruikt om de lengte van chemische bindingen en de afmetingen van moleculen te meten. Bovendien worden meters gebruikt in verschillende takken van de techniek, zoals de elektrische techniek, waar ze worden gebruikt om lengtes van elektrische kabels en signaalgolflengtes te meten.