การแปลง แรงคิน เป็น เซสเซียส

การแปลงจาก Rankine เป็น Celsius

Rankine และ Celsius เป็นหน่วยการวัดอุณหภูมิที่แตกต่างกัน หน่วยการวัดอุณหภูมิ Rankine เป็นหน่วยในเกณฑ์อุณหภูมิสัมบูรณ์ ในขณะที่ Celsius เป็นหน่วยการวัดอุณหภูมิในเกณฑ์เซลเซียส สเกล Rankine ใช้กันอย่างแพร่หลายในวิศวกรรมและฟิสิกส์ โดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกา ในขณะที่สเกลเซลเซียสถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในส่วนใหญ่ของโลก

ในการแปลง Rankine เป็น Celsius คุณสามารถใช้สูตรต่อไปนี้: Celsius = (Rankine - 491.67) × 5/9 ในสูตรนี้ 491.67 เป็นตัวปรับแปลงเพื่อปรับสภาวะศูนย์ของสองเกณฑ์ โดยการลบ 491.67 จากอุณหภูมิที่กำหนดใน Rankine แล้วคูณผลลัพธ์ด้วย 5/9 คุณสามารถได้รับอุณหภูมิเทียบเท่าในหน่วย Celsius

ตัวอย่างเช่น ถ้าคุณมีอุณหภูมิอยู่ที่ 600 ระงิน ในการแปลงเป็นเซลเซียส คุณจะลบ 491.67 จาก 600 ซึ่งจะได้ 108.33 จากนั้น โดยการคูณ 108.33 ด้วย 5/9 คุณจะพบว่าอุณหภูมิในหน่วยเซลเซียสประมาณ 60.18 องศา

คำจำกัดความของ Rankine และ Celsius

Rankine เป็นหน่วยของอุณหภูมิในเกณฑ์อุณหภูมิสัมบูรณ์ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในวิศวกรรมและฟิสิกส์ มันถูกตั้งชื่อตามวิศวกรและนักฟิสิกส์ชาวสก็อต William John Macquorn Rankine มา มาตราส่วน Rankine จะอ้างอิงจากเกณฑ์ฟาเรนไฮต์ โดยที่ศูนย์ Rankine คืออุณหภูมิสัมบูรณ์ ( -459.67°F ) และแต่ละองศา Rankine เท่ากับหนึ่งองศาฟาเรนไฮต์ นั่นหมายความว่ามาตราส่วน Rankine มีขนาดองศาเท่ากับมาตราส่วนฟาเรนไฮต์ แต่เริ่มต้นที่อุณหภูมิสัมบูรณ์แทนจุดแข็งของน้ำ

มาตราฐานเซลเซียสหรือเรียกอีกชื่อว่ามาตราฐานเซนติเกรดเป็นมาตราฐานที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการวัดอุณหภูมิ โดยที่จุดแข็งของน้ำถูกกำหนดไว้ที่ 0 องศาเซลเซียสและจุดเดือดของน้ำถูกกำหนดไว้ที่ 100 องศาเซลเซียส สูตรการแปลงเซลเซียสเป็นแรงก์กีนได้มาจากความสัมพันธ์ระหว่างมาตราฐานแรงก์กีนและเซลเซียส ทำให้สามารถแปลงอุณหภูมิระหว่างสองมาตราฐานได้ สำคัญที่จะระบุว่าการแปลงเซลเซียสเป็นแรงก์กีนเป็นการแปลงเชิงเส้น หมายความว่าขนาดขององศายังคงเดิมในทั้งสองมาตราฐาน

ทำไมใช้หน่วย Rankine

Rankine ใช้โดยส่วนใหญ่ในสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่น ๆ อีกไม่กี่ประเทศที่ยังใช้ระบบองศาฟาเรนไฮต์ในการวัดอุณหภูมิ มาตราสเกล Rankine เป็นมาตราสเกลอุณหภูมิแบบสัมบูรณ์ คล้ายกับมาตราสเกลเคลวิน แต่มันใช้องศาฟาเรนไฮต์เป็นพื้นฐานแทนองศาเซลเซียส

การใช้หน่วย Rankine มีหลักการสำคัญเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากเหตุผลทางประวัติศาสตร์และความพบเห็นของสเกลฟาเรนไฮต์ในอุตสาหกรรมและภูมิภาคบางแห่ง สเกลฟาเรนไฮต์ถูกพัฒนาขึ้นโดยดาเนียล กาเบรียล ฟาเรนไฮต์ในศตวรรษที่ 18 และได้รับความนิยมในสหรัฐอเมริกา เป็นผลจากนั้น หลายสาขาวิศวกรรมและวิชาวิทยาศาสตร์ในสหรัฐอเมริกายังคงใช้สเกลฟาเรนไฮต์ รวมถึงสาขาเทอร์โมไดนามิกส์

Rankine มีประโยชน์เป็นพิเศษในเทอร์โมดินามิก เนื่องจากมันช่วยให้สามารถแปลงค่าอุณหภูมิและพลังงานได้โดยตรง นี่เพราะว่าเกณฑ์แบบ Rankine มีขนาดองศาเดียวกับเกณฑ์แบบฟาเรนไฮต์ ทำให้ง่ายต่อการทำงานในการคำนวณและสมการบางส่วน นอกจากนี้การใช้ Rankine ยังช่วยให้ได้ความสอดคล้องและความเข้ากันได้กับข้อมูลและสูตรที่มีอยู่แล้วที่พัฒนาขึ้นโดยใช้เกณฑ์แบบฟาเรนไฮต์

ในขณะที่การใช้หน่วย Rankine จำกัดอยู่ในอุตสาหกรรมและภูมิภาคที่เฉพาะเจาะจง หน่วยนี้ยังคงเป็นหน่วยการวัดที่สำคัญในภูมิศาสตร์เทอร์โมไดนามิกส์สำหรับผู้ที่พึ่งพาสเกลฟาเรนไฮต์ อย่างไรก็ตาม ด้วยการนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายของเกลเซียสและเคลวิน การใช้หน่วย Rankine กำลังเริ่มลดลงเรื่อย ๆ นอกเหนือจากสหรัฐอเมริกา