การแปลง นิวตัน เป็น แรงคิน

เกี่ยวกับนิวตัน (เกณฑ์อุณหภูมิ)

เกณฑ์อุณหภูมินิวตันหรือที่เรียกว่าเกณฑ์นิวตันเป็นเกณฑ์อุณหภูมิที่ถูกเสนอโดยนายอิสแอค นิวตันในศตวรรษที่ 18 ต่างจากเกณฑ์เซลเซียสหรือฟาเรนไฮต์ที่เป็นเกณฑ์ที่พฤติกรรมของสารที่เฉพาะเจาะจง เกณฑ์นิวตันเป็นเกณฑ์ที่พฤติกรรมของคุณสมบัติทางกายภาพเมื่อเปลี่ยนแปลงตามอุณหภูมิ

ในเกณฑ์นิวตัน จุดศูนย์ถูกกำหนดให้เป็นอุณหภูมิที่น้ำแข็งแช่แข็ง คล้ายกับเกณฑ์เซลเซียส อย่างไรก็ตาม เกณฑ์นี้ถูกแบ่งออกเป็น 33 ช่วงเท่ากัน หรือองศา ระหว่างจุดแข็งและจุดเดือนของน้ำ นั่นหมายความว่าแต่ละองศาบนเกณฑ์นิวตันจะใหญ่กว่าองศาบนเกณฑ์เซลเซียสหรือฟาเรนไฮต์

ในขณะที่เกณฑ์นิวตันถูกเสนอขึ้นโดยนักวิทยาศาสตร์ที่มีอิทธิพลมากที่สุดในประวัติศาสตร์ แต่ไม่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางและไม่ได้ใช้งานอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน สเกลเซลเซียสและฟาเรนไฮต์ซึ่งเกี่ยวข้องกับคุณสมบัติของน้ำและใช้งานอย่างแพร่หลายในงานวิทยาศาสตร์และการใช้ในชีวิตประจำวัน ได้เป็นเกณฑ์อุณหภูมิมาตรฐาน อย่างไรก็ตาม เกณฑ์นิวตันยังคงเป็นความลงตัวทางประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจและเป็นการยืนยันถึงความสามารถในการคิดสร้างสรรค์ของนายไอแซคนิวตัน

เกี่ยวกับ Rankine

Rankine เป็นหน่วยการวัดอุณหภูมิที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในวิศวกรรมและเทอร์โมไดนามิกส์ มันถูกตั้งชื่อตามวิศวกรและนักฟิสิกส์ชาวสก็อต William John Macquorn Rankine ผู้ทำส่วนใหญ่ในการพัฒนาด้านเทอร์โมไดนามิกส์ในศตวรรษที่ 19 มาตราส่วน Rankine เป็นมาตราส่วนอุณหภูมิสมบูรณ์ที่คล้ายกับมาตราส่วนเคลวิน แต่มีจุดศูนย์ที่แตกต่างกัน

มาตราฐานแรงก์กีนเป็นมาตราฐานที่ใช้สำหรับสเกลฟาเรนไฮต์ โดยจุดศูนย์ที่ถูกกำหนดไว้ที่อุณหภูมิสุดยอด (absolute zero) (-459.67°F) นั่นหมายความว่ามาตราฐานแรงก์กีนมีขนาดของหน่วยองศาเท่ากับมาตราฐานฟาเรนไฮต์ แต่เริ่มต้นที่จุดที่แตกต่างกัน ในการแปลงค่าระหว่างแรงก์กีนและเซลเซียส จะต้องแปลงจากเซลเซียสเป็นเคลวินโดยการบวก 273.15 และจากนั้นแปลงจากเคลวินเป็นแรงก์กีนโดยการคูณด้วย 1.8 สูตรสำหรับการแปลงค่านี้คือ: แรงก์กีน = (เซลเซียส + 273.15) × 1.8

ในขณะที่เกณฑ์แรงก์กีนไม่ได้ใช้ในชีวิตประจำวันอย่างแพร่หลาย แต่มีการใช้งานอย่างแพร่หลายในวิศวกรรมและเทอร์โมไดนามิกส์ โดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกา มันถูกใช้บ่อยครั้งในการคำนวณที่เกี่ยวกับความแตกต่างของอุณหภูมิ เช่นในการศึกษาเรื่องการถ่ายเทความร้อนและระบบพลังงาน การเข้าใจเกณฑ์แรงก์กีนและการแปลงเป็นเซลเซียสเป็นสิ่งสำคัญสำหรับวิศวกรและนักวิทยาศาสตร์ที่ทำงานในสาขาเหล่านี้ เนื่องจากมันช่วยให้สามารถวัดและคำนวณอุณหภูมิได้อย่างแม่นยำและสอดคล้องกัน