การแปลง ดีไลล์ เป็น แรงคิน

เกี่ยวกับเดลิส

มาตราส่วนเดลิสเป็นมาตราส่วนอุณหภูมิที่พัฒนาขึ้นโดยนักดาราศาสตร์ชาวฝรั่งเศส โจเซฟ-นิโคลาส เดลิสในศตวรรษที่ 18 มันถูกตั้งชื่อตามเขาและอิงอยู่บนมาตราส่วนเซลเซียสซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน มาตราส่วนเดลิสเป็นมาตราส่วนที่เป็นการกลับกัน หมายความว่าเมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้น ค่าเดลิสจะลดลง

ในเกณฑ์ Delisle จุดเดือดของน้ำถูกกำหนดไว้ที่ 0 องศา ในขณะที่จุดแข็งถูกกำหนดไว้ที่ 150 องศา นั่นหมายความว่าเกณฑ์ Delisle มีช่วงที่ใหญ่กว่าเกณฑ์เซลเซียส โดยมีองศา 180 ระหว่างจุดเดือดและจุดแข็ง ในการแปลงอุณหภูมิจาก Delisle เป็นเซลเซียส คุณสามารถใช้สูตรนี้ได้: เซลเซียส = (150 - Delisle) * 2/3.

ในขณะที่เกณฑ์ Delisle ได้ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในศตวรรษที่ 18 แต่ตอนนี้ได้ไม่ได้รับความนิยมและไม่ได้ใช้กันอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน ในทางตรงกันข้าม เกณฑ์เซลเซียสเป็นเกณฑ์อุณหภูมิที่ใช้กันอย่างแพร่หลายที่สุดในโลกโดยเฉพาะในการประยุกต์ใช้ทางวิทยาศาสตร์และในการใช้ในชีวิตประจำวัน มันเกี่ยวกับจุดแข็งและจุดเดือดของน้ำ ทำให้เป็นเกณฑ์ที่ใช้วัดอุณหภูมิได้อย่างสะดวกและเข้าใจง่าย

เกี่ยวกับ Rankine

Rankine เป็นหน่วยการวัดอุณหภูมิที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในวิศวกรรมและเทอร์โมไดนามิกส์ มันถูกตั้งชื่อตามวิศวกรและนักฟิสิกส์ชาวสก็อต William John Macquorn Rankine ผู้ทำส่วนใหญ่ในการพัฒนาด้านเทอร์โมไดนามิกส์ในศตวรรษที่ 19 มาตราส่วน Rankine เป็นมาตราส่วนอุณหภูมิสมบูรณ์ที่คล้ายกับมาตราส่วนเคลวิน แต่มีจุดศูนย์ที่แตกต่างกัน

มาตราฐานแรงก์กีนเป็นมาตราฐานที่ใช้สำหรับสเกลฟาเรนไฮต์ โดยจุดศูนย์ที่ถูกกำหนดไว้ที่อุณหภูมิสุดยอด (absolute zero) (-459.67°F) นั่นหมายความว่ามาตราฐานแรงก์กีนมีขนาดของหน่วยองศาเท่ากับมาตราฐานฟาเรนไฮต์ แต่เริ่มต้นที่จุดที่แตกต่างกัน ในการแปลงค่าระหว่างแรงก์กีนและเซลเซียส จะต้องแปลงจากเซลเซียสเป็นเคลวินโดยการบวก 273.15 และจากนั้นแปลงจากเคลวินเป็นแรงก์กีนโดยการคูณด้วย 1.8 สูตรสำหรับการแปลงค่านี้คือ: แรงก์กีน = (เซลเซียส + 273.15) × 1.8

ในขณะที่เกณฑ์แรงก์กีนไม่ได้ใช้ในชีวิตประจำวันอย่างแพร่หลาย แต่มีการใช้งานอย่างแพร่หลายในวิศวกรรมและเทอร์โมไดนามิกส์ โดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกา มันถูกใช้บ่อยครั้งในการคำนวณที่เกี่ยวกับความแตกต่างของอุณหภูมิ เช่นในการศึกษาเรื่องการถ่ายเทความร้อนและระบบพลังงาน การเข้าใจเกณฑ์แรงก์กีนและการแปลงเป็นเซลเซียสเป็นสิ่งสำคัญสำหรับวิศวกรและนักวิทยาศาสตร์ที่ทำงานในสาขาเหล่านี้ เนื่องจากมันช่วยให้สามารถวัดและคำนวณอุณหภูมิได้อย่างแม่นยำและสอดคล้องกัน