Wat is een inch?
Een inch is een lengte-eenheid die veel wordt gebruikt in de Verenigde Staten en andere landen die het metrieke stelsel niet hebben aangenomen. Het wordt gedefinieerd als 1/12e van een voet of 2,54 centimeter. De inch is onderverdeeld in kleinere eenheden zoals de halve inch, kwart inch en achtste inch, die vaak worden gebruikt in de bouw en houtbewerking.
De inch heeft een lange geschiedenis en was oorspronkelijk gebaseerd op de breedte van de duim van een man. In de loop van de tijd is het gestandaardiseerd en wordt het nu gedefinieerd in termen van het metrische systeem. Ondanks de wijdverbreide adoptie van het metrische systeem in de meeste landen, wordt de inch nog steeds veel gebruikt in de Verenigde Staten voor alledaagse metingen zoals de grootte van computerschermen, televisies en kleding.
Inches worden vaak gebruikt in combinatie met andere eenheden van meting, zoals voeten en yards, om lengte en afstand te meten. Bijvoorbeeld, een standaard deur in de Verenigde Staten is typisch 80 inches hoog, terwijl een voetbalveld 100 yards lang is, equivalent aan 300 voet of 3.600 inches. De inch wordt ook gebruikt in wetenschappelijke en technische vakgebieden, waar precieze metingen vereist zijn.
Wat is een Parsec?
Een parsec is een lengte-eenheid die in de astronomie wordt gebruikt om enorme afstanden tussen hemellichamen te meten. De term "parsec" is afgeleid van de woorden "parallax" en "seconde," die verwijzen naar de methode die wordt gebruikt om deze eenheid te berekenen. Specifiek wordt een parsec gedefinieerd als de afstand waarop een object een parallaxhoek van één boogseconde zou hebben wanneer het vanaf tegenovergestelde uiteinden van de baan van de aarde om de zon wordt waargenomen.
Om het concept van een parsec te begrijpen, is het belangrijk om het idee van parallax te bevatten. Parallax is de schijnbare verschuiving in de positie van een object wanneer het vanuit verschillende gezichtspunten wordt bekeken. In het geval van de astronomie gebruiken wetenschappers de baan van de aarde als referentie om de parallax van verre sterren te meten. Door een ster vanaf tegenovergestelde uiteinden van de baan van de aarde te observeren, kunnen astronomen de hoek van de parallax berekenen en vervolgens de afstand van de ster bepalen.