เครื่องมือแปลงอุณหภูมินี้เป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าที่ช่วยให้ผู้ใช้สามารถแปลงอุณหภูมิจากหน่วยหนึ่งเป็นอีกหน่วยได้อย่างง่ายดาย ไม่ว่าคุณต้องการแปลงเซลเซียสเป็นฟาเรนไฮต์ หรือเคลวินเป็นแรงก์กี้น หรือการแปลงอุณหภูมิใดๆ โดยเครื่องมือนี้จะให้ผลลัพธ์ที่แม่นยำและเชื่อถือได้

ตัวแปลงอุณหภูมิเป็นเครื่องมือที่ใช้ง่ายและมีความสามารถในการใช้งานที่สูง ทำให้สามารถเข้าถึงได้ทั้งผู้ที่มีความเชี่ยวชาญทางเทคนิคและผู้ที่ไม่มีความรู้ด้านเทคนิคเท่าไรก็ได้ ด้วยเพียงไม่กี่คลิกเท่านั้นผู้ใช้สามารถป้อนค่าอุณหภูมิในหน่วยที่ต้องการและได้รับค่าที่แปลงแล้วในหน่วยการวัดที่ต้องการทันที เครื่องมือนี้ช่วยลดการคำนวณด้วยมือและลดโอกาสของข้อผิดพลาด ทำให้การแปลงอุณหภูมิเป็นที่แม่นยำและมีประสิทธิภาพมากขึ้น

นักวิทยาศาสตร์และนักวิจัยบ่อยครั้งที่ต้องทำงานกับข้อมูลจากแหล่งที่มาที่แตกต่างกันที่ใช้หน่วยอุณหภูมิที่แตกต่างกัน และตัวแปลงนี้จะทำให้กระบวนการปรับปรุงข้อมูลเป็นไปได้อย่างง่ายดาย เพิ่มเติมนอกจากนี้ บุคคลที่เดินทางไปยังประเทศต่างๆ สามารถใช้ตัวแปลงอุณหภูมิเพื่อเข้าใจเงื่อนไขอากาศท้องถิ่นและปรับเสื้อผ้าตามนั้นได้

เซลเซียส (Celsius)

เซลเซียส หรือที่เรียกว่าเซนติเกรด เป็นหน่วยวัดอุณหภูมิที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในวงการวิทยาศาสตร์และในหลายประเทศทั่วโลก มันถูกตั้งชื่อตามนักดาราศาสตร์ชาวสวีเดน อันเดอร์ส เซลเซียส ผู้เสนอสเกลในปี พ.ศ. 2285 สเกลเซลเซียสเป็นสเกลที่พื้นฐานอยู่บนแนวความคิดของการแบ่งช่วงระหว่างจุดแข็งและจุดเดือดของน้ำเป็นส่วนเท่า ๆ กัน 100 ส่วน

ในเกณฑ์เซลเซียส จุดแข็งของน้ำถูกกำหนดเป็น 0 องศาเซลเซียส (°C) ในขณะที่จุดเดือดของน้ำถูกกำหนดเป็น 100 องศาเซลเซียส นี้ทำให้มันเป็นเกณฑ์ที่สะดวกสำหรับการวัดอุณหภูมิในชีวิตประจำวัน เนื่องจากมันสอดคล้องกับคุณสมบัติทางกายภาพของน้ำ สารที่เป็นสิ่งจำเป็นต่อชีวิตและพบเห็นอย่างแพร่หลายในสถานะต่าง ๆ

เพื่อที่จะแปลง เซลเซียสเป็นฟาเรนไฮต์ คุณต้องคูณด้วย 1.8 และจากนั้นเพิ่ม 32 กับผลลัพธ์

ฟาเรนไฮต์ (Fahrenheit)

ฟาเรนไฮต์เป็นเกณฑ์อุณหภูมิที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่น ๆ อีกไม่กี่ประเทศ ฟาเรนไฮต์ถูกพัฒนาขึ้นโดยนักฟิสิกส์ชาวเยอรมันชื่อดาเนียล กาเบรียล ฟาเรนไฮต์ในศตวรรษที่ 18 ฟาเรนไฮต์มีพื้นฐานบนจุดแข็งและจุดเดือดของน้ำ โดย 32 องศาฟาเรนไฮต์ (°F) แทนจุดแข็งและ 212 องศาฟาเรนไฮต์แทนจุดเดือดที่ความดันบรรยากาศปกติ

มาตราฐานฟาเรนไฮต์แบ่งช่วงระหว่างจุดสองจุดนี้เป็นส่วนที่เท่ากัน 180 ส่วนเท่า หรือองศา นั่นหมายความว่าแต่ละองศาบนมาตราฐานฟาเรนไฮต์จะเล็กกว่าบนมาตราฐานเซลเซียส ซึ่งมีจุดแช่แข็งและจุดเดือดของน้ำเหมือนกัน แต่แบ่งช่วงเป็น 100 องศา ดังนั้น อุณหภูมิฟาเรนไฮต์ถือว่ามีความแม่นยำมากกว่าอุณหภูมิเซลเซียส โดยเฉพาะเมื่อวัดความแตกต่างของอุณหภูมิเล็กน้อย

เพื่อที่จะแปลง ฟาเรนไฮต์เป็นเซลเซียส คุณต้องลบ 32 และจากนั้นหารด้วย 1.8

เคลวิน (Kelvin)

เคลวิน (Kelvin) ซึ่งมีสัญลักษณ์ว่า K เป็นหน่วยวัดอุณหภูมิในระบบหน่วยสากล (SI) มันถูกตั้งชื่อตามนักฟิสิกส์ชาวสก็อต William Thomson หรือที่รู้จักกันในนาม Lord Kelvin ผู้ทำส่วนใหญ่ในการพัฒนาด้านเทอร์โมดินามิกส์ สเกลเคลวินเป็นสเกลอุณหภูมิแบบสมบูรณ์ หมายความว่ามันเริ่มต้นที่ศูนย์สมบูรณ์ จุดที่เคลื่อนที่ของโมเลกุลทั้งหมดหยุดลง

สเกลเคลวินเป็นการวัดอุณหภูมิตามแนวคิดของอุณหภูมิเทอร์โมไดนามิก ซึ่งเป็นการวัดปริมาณพลังงานเทอร์มอลที่เฉลี่ยของอนุภาคในสาร ในสเกลนี้ อุณหภูมิสัมพันธ์ตรงกับปริมาณพลังงานความร้อนที่สารมีอยู่ สเกลเคลวินนิยมใช้ในงานวิทยาศาสตร์และวิศวกรรม โดยเฉพาะในสาขาเช่นฟิสิกส์ เคมี และอุตุนิยมวิทยา

Rankine

มาตราฐานแรงก์กีนเป็นมาตราฐานอุณหภูมิที่มีชื่อตามช่างเครื่องกลและนักฟิสิกส์ชาวสก็อตแลนด์ วิลเลียม จอห์น แมคควอร์น แรงก์กีน มันเป็นมาตราฐานอุณหภูมิที่เป็นมาตราฐานสมบูรณ์ที่อ้างอิงจากมาตราฐานฟาเรนไฮต์ โดยที่ศูนย์แรงก์กีนเป็นศูนย์อุณหภูมิสมบูรณ์ มาตราฐานแรงก์กีนนิยมใช้ในวิศวกรรมและเทอร์โมไดนามิก โดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกา

ในเกณฑ์แรงก์กีน ขนาดของแต่ละองศาเท่ากับในเกณฑ์ฟาเรนไฮต์ แต่จุดศูนย์ถูกเลื่อนไปยังศูนย์สมบูรณ์ นั่นหมายความว่าเกณฑ์แรงก์กีนมีช่วงเดียวกับเกณฑ์ฟาเรนไฮต์ แต่มีจุดเริ่มต้นที่แตกต่างกัน ศูนย์สมบูรณ์ที่เป็นอุณหภูมิต่ำสุดที่เป็นไปได้ถูกกำหนดเป็น 0 แรงก์กีน หรือเทียบเท่ากับ -459.67 องศาฟาเรนไฮต์

Desisle

คำจำกัดความของอุณหภูมิตามทฤษฎีเดซิล คือแนวคิดที่ถูกเสนอโดยนักฟิสิกส์ชาวฝรั่งเศสชื่อหลักว่า หลุมิตอร์เดซิลในศตวรรษที่ 19 ตามนิยามนี้ อุณหภูมิถูกกำหนดให้เป็นพลังงานเคลื่อนที่เฉลี่ยของโมเลกุลในสาร กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ มันเป็นการวัดปริมาณพลังงานความร้อนที่มีอยู่ในระบบ

คำจำกัดความของอุณหภูมิตามทฤษฎีของเดซิลเน้นไปที่ความเชื่อว่าอุณหภูมิเกี่ยวข้องโดยตรงกับการเคลื่อนที่ของอนุภาค ในขณะที่อนุภาคในสารเคลื่อนที่เร็วขึ้น พวกเขาจะมีพลังงานจลาจลที่มากขึ้น และด้วยเหตุนี้จึงมีอุณหภูมิที่สูงขึ้น ในทางกลับกัน เมื่ออนุภาคเคลื่อนที่ช้าลง พวกเขาจะมีพลังงานจลาจลที่น้อยลง และมีอุณหภูมิที่ต่ำลง

Newton

นิวตันกำหนดความหมายของอุณหภูมิขึ้นอยู่กับแนวคิดของการขยายตัวเทอมัล ตามนิวตัน อุณหภูมิของสารถูกกำหนดโดยระดับการขยายตัวหรือการหดตัวที่เกิดขึ้นเมื่อถูกทำความร้อนหรือทำความเย็น นิวตันเชื่อว่าอุณหภูมิเป็นการวัดความร้อนของสารและสามารถนับจำนวนได้โดยการวัดการเปลี่ยนแปลงของปริมาตรของสาร

นิวตันกำหนดความหมายของอุณหภูมิในลักษณะที่เกี่ยวข้องกับกฎของเขาเกี่ยวกับการเคลื่อนที่และความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับพฤติกรรมของก๊าซ พร้อมทั้งเขาสังเกตเห็นว่าเมื่อก๊าซถูกทำให้ร้อนขึ้น อนุภาคของมันจะเคลื่อนที่เร็วขึ้นและชนกันบ่อยขึ้น ซึ่งทำให้เกิดการเพิ่มความดันและปริมาณ ในทางกลับกัน เมื่อก๊าซถูกทำให้เย็นลง อนุภาคของมันจะช้าลง ซึ่งทำให้เกิดการลดความดันและปริมาณ

Réaumur

คำจำกัดความของอุณหภูมิตามรีโอมูร์เป็นเกณฑ์การวัดที่เก่าแก่ที่พัฒนาโดยเรเนอ แอ็งตวอางต์ เฟอร์โชลต์ เดอ รีโอมูร์ นักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศสในศตวรรษที่ 18 มาตราส่วนรีโอมูร์เป็นมาตราส่วนที่อ้างอิงจากจุดแข็งและจุดเดือดของน้ำ โดยจุดแข็งถูกกำหนดที่ 0°Ré และจุดเดือดที่ 80°Ré มาตราส่วนนี้ได้ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในยุโรปโดยเฉพาะในประเทศฝรั่งเศสในช่วงศตวรรษที่ 18 และ 19

มาตราฐานของเรออมูร์เป็นการแบ่งช่วงระหว่างจุดแข็งและจุดเดือดของน้ำออกเป็นส่วนที่เท่าๆ กัน 80 ส่วนเท่าๆ กัน หรือองศา แต่ละองศาบนเกณฑ์เรออมูร์แทน 1/80 ของความแตกต่างอุณหภูมิระหว่างจุดอ้างอิงสองจุด นี้ทำให้มันเป็นเกณฑ์อุณหภูมิที่สัมพันธ์กับคุณสมบัติทางกายภาพของสารใดๆ โดยตรง

Rømer

นิยามของอุณหภูมิตามรอเมอร์ ที่ถูกเสนอโดยนักดาราศาสตร์ชาวเดนมาร์ก โอเล รอเมอร์ในศตวรรษที่ 17 คือหนึ่งในการพยากรณ์อุณหภูมิที่เกิดขึ้นในระยะเวลาเร็วที่สุด มาตราสเกลของรอเมอร์ ถูกสร้างขึ้นโดยใช้จุดที่น้ำแข็งและน้ำเดือดเป็นตัวอ้างอิง คล้ายกับมาตราสเกลอุณหภูมิอื่น ๆ ในสมัยนั้น อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้มาตราสเกลของรอเมอร์แตกต่างกันคือการเลือกจุดอ้างอิงของเขา

Rømer กำหนดจุดแข็งของน้ำเป็นองศา 7.5 และจุดเดือดเป็นองศา 60 บนเกณฑ์ของเขา สเกลนี้อ้างอิงจากการสังเกตุว่าน้ำแข็งที่อุณหภูมิประมาณ 7.5 องศาต่ำกว่าจุดแข็งของน้ำเค็ม ซึ่งเป็นน้ำที่ผสมเกลือและน้ำ Rømer's สเกลได้ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในยุโรปเป็นเวลาหลายสิบปี โดยเฉพาะในวงการวิทยาศาสตร์

ลิงก์ยอดนิยม